مهسا همانند ماه

گاهی شاپرکی را از تار عنکبوت میگیری تا خیلی آرام رهایش کنی،شاپرک میان دستانت له میشود.... نیت تو کجا و سرنوشت کجا!!

مهسا همانند ماه

گاهی شاپرکی را از تار عنکبوت میگیری تا خیلی آرام رهایش کنی،شاپرک میان دستانت له میشود.... نیت تو کجا و سرنوشت کجا!!

می دانـــــــ ــی؟

می دانـــــــ ــی؟

می دانـــــــ ــی؟

مـَـــــن هنـــ ـــوز هــــم در پــــس تمـــــ ام اتفــــاق هایــــی کـــه نیافتــ ــاده انـــد می شـــکنـ ــم...
چشـــ ـم هایتــــ را ببنــــد...

گـــ ـــوش کـــن...

دخــترکـــ ــی دلــــ ــش را بغــــل گــــرفتهــ...

و زیــــر آوار بغــ ــض هاے فـــــرو ریختـــ‌ـهــ اشـــ 

جیــــــغ 
میکشــــ ــد


  

http://tehrankids.com


یادش بخیر...

سلام دوستان

یه سری از شعر های اول ابتدایی رو براتون میذارم آخه برای خودم جالب بود گفتم شاید برای شماهم جالب باشه   عکس های بعضیاش فکر کنم  عوض شده  ولی شعرهاش همونه دوست داشتید بخونید




مَرد ها ، اِسمِشان به سَنگدِلی مَعروف اَست ...زَن ها ، به آهَن پَرَستی ...


دوستَت دآرَم شُده اَست جُمله ی فَرار

مَرد ها ، اِسمِشان به سَنگدِلی مَعروف اَست ...زَن ها ، به آهَن پَرَستی ... 

مَرد ها وَ زَن ها ، هَر دو اِنکار می کُنَند..!! 

هَر دو تَنها می گُذآرَند وَ اَز تَنهایی می نالَند ..... 

جُمله دوستَت دآرَم شُده اَست جُمله ی فَرار ، بِشنَویم ، فَرار می کُنیم..! 

اَمّاهَر دو گِریه می کُنَند ، دُختَر ها بُلَند ، پِسَر ها بی صِدا ...! 

هَر دو به دُنبالِ کَسی که تا اَبَد تَنهایِشان نَگُذارَد ... 

مَرد ها تا مانکَن بِبینَند تَنها می گُذارَند! 

زَن ها تا شآهزاده ای سَوار بی اِم و! 

ما فَقَط دَر اِستاتوس هایِمان آدَم های خُوبی هَستیم !!

مــــی گــــویــنــد ســـــاده ام ..!


می گویند ساده ام!!

مــــی گــــویــنــد ســـــاده ام ..!

مـــی گـــویـــنـــد تــــو مــــرا با یــک نــگــاه ..

یـــک لبـــــخـنـــد ...

بــه بــازی میـــــگیــــری ..!

مــــــی گـــــوینــــد تـــرفنــدهـــایت ، شـــیطنـــت هــــایت ..

و دروغ هایـــت را نمــــی فهمــــم ..

مــــــی گویند ســــاده ام ..!

اما مــــــــن فـــــقــــــط دوســـتـــــت دارم ...

همیـــــــــن!

و آنــــها ایــــن را نمـــــــیفــــهمنــــد ..!!

در خیابان راه.......

نظرتون رو راجع به این نوشته  بنویسید و خوشحال میشم که اگه ایرادی داره بهم بگید


در خیابان راه می روم،به آسمان نگاه می کنم،قطره ای باران بر گونه ام می چکد، نمناک می کند گونه ام را، نه دگر باران نیست قلب خسته ام به سخن درآمده، سخن می گوید با اشک، بایست ای اشک نبار. به آسمان ننگر که این گونه می بارد او اندوهی بزرگ دارد، تو چه اندوهت همچو آسمان بزرگ است؟؟

مهسا